Symptoms & Disease

อาการ
               ในรายที่เป็นเฉียบพลัน ผู้ป่วยจะมีอาการระบาย ลมหายใจเกิน เช่น หายใจลึก หายใจถี่ หรือทั้งลึกและทั้งถี่ ซึ่งมักเกิดขึ้นทันทีหลังจากมีเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจหรือมีความเครียดทางอารมณ์ บางรายอาจเกิดหลัง จากอาการเจ็บปวดรุนแรง
                อาจบ่นปวดศีรษะ เวียนศีรษะ อ่อนเพลีย ใจสั่น เจ็บหน้าอก แน่นอึดอัดในหน้าอก ชารอบปาก ชาปลาย มือปลายเท้า หรือมีลมในท้อง 
ท้องอึดเฟ้อ
                อาจมีอาการร้องเอะอะโวยวาย ดิ้นไปมา สับสน ประสาทหลอน หรือนอนแน่นิ่งเหมือนเป็นลม บางรายมีอาการหลับตามิดและขมิบ
หนังตาแน่น
                ผู้ป่วยมักมีอาการมือและเท้าจีบเกร็งทั้ง 2 ข้าง คล้ายเป็นตะคริว ทั้งนี้เนื่องจากเกิดภาวะแคลเซียมในเลือดต่ำ (hypocalcemia) ซึ่งเป็นผลมาจากปฏิกิริยา ลูกโซ่จากการระบายลมหายใจเกิน จึงเกิดอาการชักเกร็ง (tetany) หรือ carpopedal  spasm) ของมือเท้า
                อาการเหล่านี้ อาจทุเลาได้เองถ้าผู้ป่วยสามารถ ควบคุมตังเองให้กลับมาหายใจแบบปกติ แต่ถ้ายังมีการ หายใจผิดปกติ อาการเหล่านี้ก็จะเป็นต่อเนื่อง อาจนานเป็นชั่วโมง ๆ ทำให้ญาติตกใจกลัว จนต้องรีบพาผู้ป่วยส่งโรงพยาบาล
               ในรายที่เป็นเรื้อรัง  มักไม่มีอาการหายใจผิดปกติ และมือเท้าจีบเกร็งให้เห็นเด่นชัด ผู้ป่วยมักบ่อว่ามีอาการอ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย
ใจสั่น เจ็บหน้าอก รู้สึกหายใจไม่อิ่มหรือแน่นอึดอัดในหน้าอก นอนไม่หลับ ไม่มีสมาธิ เวียนศีรษะ ศีรษะโหวง ๆ หรือรู้สึกโคลงเคลง ชาหรือ เสียว ๆ  บริเวณรอบปากหรือปลายมือปลายเท้า มีลมในท้อง คลื่นไส้  และมักมีอาการถอนหายใจหรือหาวบ่อย
                ผู้ป่วยมักมีพฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำ มีความรู้สึกกลัวอย่างไม่มีเหตุผล มีปมด้อยขาดความอบอุ่นทางจิตใจหรือมีปัญหาในการปรับตัว

ข้อแนะนำ
1. ควรอธิบายให้ผู้ป่วยและญาติเข้าใจถึงสาเหตุและการปฏิบัติตัว เพื่อลดความวิตกกังวลและความเข้าใจ ผิดว่าเป็นโรคร้ายแรง และไม่ควรบอกว่า
“ผู้ป่วยแกล้งทำ” หรือ“ไม่เป็นอะไร” อาจทำให้ผู้ป่วยและญาติไม่พอใจและย้ายที่รักษาไปเรื่อย ๆ

2.ผู้ป่วยควรติดตามรักษากับแพทย์ตามนัดและ ควรฝึกวิธีหายใจด้วยท้อง ฝึกสมาธิออกกำลังกาย และ ฝึกวิธีผ่อนคลายความเครียด รวมทั้งรู้จักการดูแลตนเองเมื่อมีอาการกำเริบเฉียบพลัน เช่น หายใจในกรวยกระดาษ หรือหายใจในผ้าห่มที่คลุมโปง

3.เนื่องจากโรคนี้มักมีอาการเกิดขึ้นฉับพลันและแสดงอาการประหลาด ๆ ที่คนทั่วไปหาเหตุผลอธิบายไม่ได้ คนบางกลุ่มจึงเชื่อว่าเกิดจาก “ผีเข้า” และพาผู้ป่วยไปรักษาทางไสยศาสตร์หรือทำพิธีกรรมตามความเชื่อแบบดั้งเดิม ซึ่งบางครั้งอาการก็อาจทุเลาได้ ทั้งนี้เนื่องจาก วิธีเหล่านี้อาจช่วยให้ผู้ป่วยหายเครียดและกลับมาหายใจ เป็นปกติ อย่างไรก็ตามก็ควรอธิบายให้ชาวบ้านเข้าใจในธรรมชาติของโรค และความหลีกเลี่ยงพิธีกรรมที่อาจเป็นอันตรายต่อผู้ป่วย

4.อาการมือจีบเกร็ง อาจมีสาเหตุจากภาวะแคลเซียมในเลือดต่ำเนื่องจากภาวะขาดพาราไทรอยด์ (hypoparathyroidism) ซึ่งอาจพบในผู้ป่วยที่มีประวัติการผ่าตัดต่อมไทรอยด์ (สังเกตเห็นรอบแผลผ่าตัดที่คอ) ในกรณีนี้แพทย์อาจให้ผู้ป่วยกินแคลเซียมหรือฮอล์โมนพาราไทรรอยด์ทดแทน

การรักษา
1.ในรายที่มีอาการเฉียบพลัน มีอาการหายใจเกิน และมือเท้าจีบ  เมื่อชักถามอาการและตรวจร่างกาย แล้วแน่ใจว่าไม่ใช่เกิดจากสาเหตุทางกายก็ให้การรักษาโดยการพูดจาปลอบผู้ป่วยแนะนำให้ผู้ป่วยหายใจช้าลง หรือให้กินยากล่อมประสาท เช่น ไดอะซีแพม ขนาด 5 มก.เม็ด
                ถ้าผู้ป่วยไม่ตอบสนอง หรือกินยาไม่ได้ ให้ฉีดไดอะซีแพม 5-10 มก.เข้าหลอดเลือดดำช้า ๆ หรือให้ใช้กระดาษทำเป็นรูปกรวยมีรู 0.5 - 1 ซม.ตรงปลายกรวย (หรือใช้ถุงกระดาษเจาะรูตรงกลาง) ครอบปากและจมูกผู้ป่วยพอแน่นให้ผู้ป่วยหายใจภายในกรวยหรือถุงกระดาษ เพื่อสูดเอาก๊าชคาร์บอนไดออกไซด์ (ซึ่งเมื่อทำปฏิกิริยากับน้ำจะมีฤทธิ์เป็นกรด) เข้าไปแก้ภาวะเลือด เป็นด่าง ซึ่งจะแก้ภาวะแคลเซียมในเลือดต่ำ ทำให้มือเท้าหายจีบเกร็ง  และอาการต่าง ๆทุเลาได้ ปกติมักจะได้ผลภายใน 10 -15 นาที
                ควรหลีกเลี่ยงวิธีให้ผู้ป่วยหายใจในกรวยหรือ ถุงกระดาษนี้ถ้าหากสงสัยมีสาเหตุจากโรคทางกาย (เช่น โรคหัวใจ โรคหืด เบาหวาน โลหิตจาง   มีไข้ เป็นต้น) หรือมีปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจขาดเลือด เช่น อายุมากกว่า 55 ปี หรือเป็นเบาหวาน ความดันโลหิตสูง หรือมีประวัติสูบบุหรี่
                ถ้าอาการดีขึ้น ควรให้ยากล่อมประสามไปกินต่อที่บ้าน ถ้าไม่ดีขึ้นภายใน 24 ชั่วโมงหรือสงสัยอาจเกิดจากสาเหตุอื่น ควรส่งโรงพยาบาลเพื่อตรวจหาสาเหตุ
2.ในรายที่เป็นเรื้อรังถ้าทำการทดสอบแล้วมั่นใจว่าเป็นโรคนี้ ก็ให้ยาทางจิตประสาท ฝึกให้ผู้ป่วยหายใจด้วยท้อง (เวลาหายใจท้องจะป่องเวลาหายใจออกท้องจะแฟบ) และฝึกให้รู้จักวิธีผ่อนคลายความเครียดหากติดตามผลการรักษาแล้วไม่ดีขึ้น หรือสงสัยมีสาเหตุ จากโรคทางกาย ก็ควรส่งโรงพยาบาลเพื่อตรวจหาสาเหตุ
               ในรายที่อาการไม่ชัดเจน หรือสงสัยมีสาเหตุจากโรคทางกาย แพทย์อาจต้องทำการตรวจคลื่นหัวใจเอกซเรย์ปอด และตรวจพิเศษอื่น ๆ 
               ถ้าพบว่าเป็นโรคนี้จริง ก็จะปรับเปลี่ยนยาทางจิตประสาทให้เหมาะสม และถ้าพบว่ามีโรคแพนิก ภาวะวิตกกังวล หรือภาวะซึมเศร้า ก็จะให้การรักษาพร้อมกันไปในบางรายอาจำเป็นต้องปรึกษาจิตแพทย์